ცნობისმოყვარეობამ მოახდინა გავლენა ღმერთის „ახლა“-ზე?

ღმერთის „ახლა“-ზე ფიქრისას, მე მივუახლოვდი იმ მომენტს, როდესაც იესომ თქვა: „ჩემი ჟამი ჯერ არ მოსულა“. ეს მან განაცხადა მისი ძმების პასუხად, როდესაც ძმები არწმუნებდნენ წასულიყო იუდეაში კარვობის დღესასწაულზე (1). იესომ უთხრა ძმებს, რომ მათ შეეძლოთ წასულიყვნენ. ისინი წავიდნენ დღესასწაულზე, იესო კი დარჩა გალილეაში, და ამბავი გრძელდება:

„მაგრამ მას მერე, რაც მისი ძმები ავიდნენ დღესასწაულზე, თვითონაც ავიდა, ოღონდ არა გაცხადებულად, არამედ ფარულად.“
იოანე 7:10

მაშ, რამ შეაცვლევინა იესოს გადაწყვეტილება? ამჯერად რამ მოახდინა გავლენა ღმერთის „ახლა“-ზე?
ვფიქრობ, პასუხს ვიპოვნით შემდეგ მუხლში:

იუდეველნი კი ეძებდნენ დღესასწაულზე და კითხულობდნენ, 

ის სად არისო?

თითქოს იუდეველი ლიდერები ეძებდნენ მას ცუდი განზრახვით, თუმცა დღესასწაულზე მყოფი ადამიანები „ეძებდნენ“ მას, რადგანაც „ამბობდნენ კეთილიაო“ (მ.12).

როდესაც იერემიამ ტყვეობაში მყოფ ღმერთის რჩეულ ხალხს გაუზიარა სიტყვა მომავალსა და იმედზე, მან ასევე გააჟღერა დაპირება:

“ძებნას დამიწყებთ და მიპოვით, როცა მთელი გულით მომძებნით. თავს გაპოვნინებთ“
იერემია 29:13-14ა

როდესაც ადამიანები გულით მიძღვნილნი და წრფელნი არიან ღმერთის ძიებაში, მე მწამს, რომ ისინი გავლენას მოახდენენ ღმერთის „ახლა“-ზე. მე მწამს, რომ იგი უკვე იქაა, „მაგრამ ფარულად“!

„ციური მანნა“ დღეისათვის

ღმერთი იქაა სადაც თქვენ ხართ - ფარულად

-------------------------------------------
(1) იოანე 7:1-13